Eindelijk nog eens wat nieuws van de Ceol Na Mara.
Ik zit in Dartmouth, al een paar dagen nu, te wachten tot de wind wil draaien of afzwakken. De laatste dagen voortdurend al west of zuidwest 5 tot 7 gehad. Morgen zou het moeten lukken.
Tot nog toe een behoorlijk afwisselende reis gehad. De eerste dagen is alles uitstekend gegaan. Renaat was aan boord, en met zo'n ervaren bemanning kun je goed opschieten. Eerst een kort tripje naar Duinkerken om te wennen, dan de oversteek van het Kanaal naar Eastbourne, eerst op motor, daarna heerlijk gezeild. Onderweg de Franse politie in een snelle RIB langszij, de Fransen controleren tegenwoordig heel streng hun kustwateren. Ergens onderweg ontdekken we ook dat de pc het niet meer doet. Tot dan had hij nochtans normaal gewerkt, heel handig, voortdurend je positie op de elektronische kaart. Dan maar verder klassiek navigeren, op zich geen probleem. Qua communicatie wel een streep door de rekening.
Van Eastbourne motorzeilend richting Solent, was te scherp aan de wind om te bezeilen en de wind ging aanwakkeren. Binnengelopen in Chichester Harbour, een prachtig complex van rivierarmen achter een smalle ingang. Daar hebben we twee dagen geschuild voor harde westenwind. Intussen de boot droog gezet om een stuk visnet en visdraad van rond de schroefas te halen.
Van Chichester naar Beaulieu, een andere parel aan de Solent. Op zaterdag scherp aan de wind de Solent uit en daarna halve wind naar Poole. Poole is weer zo'n smalle ingang met daarachter een soort binnenzee met eilandjes en geulen en diverse jachthavens. Pal in die smalle ingang, met een veld wedstrijdzeilers dat van stuurboord op ons afkomt, een andere groep die van bakboord komt en nog wat verkeer voor en achter ons, ontdekken we dat de motor het niet doet. Even spannend, maar we houden de boel onder controle en pikken onder grootzeil een meerboei op. Hadden we nog nooit gedaan, maar de tweede keer was al de goeie.
De havenpatrouilleboot heeft ons dan naar een ligplaats gebracht.
Daar ontmoeten we een man die vroeger ook met een Rival 34 gevaren heeft en spontaan aanbiedt om eens naar onze motor te kijken. Blijkt dat we water in de motor hebben. Hij toont wat ik moet doen, verdwijnt om naar de formule 1 te gaan kijken en komt dan terug om de motor weer dicht te schroeven. En hij start bij de eerste poging!
Heel wat van geleerd, eigenlijk is zo'n dieselmotor redelijk primitief en je moet gewoon het lef hebben om hem open te gooien en dan weer in elkaar te zetten.
In Poole gaat Renaat weer van boord en met hem de pc richting reparatie. Nog een fijne ontmoeting: Ingrid, met wie we een kleine 25 jaar geleden een reis hebben gemaakt op de Shakira, ligt plots achter ons met haar vriend Frans. Gezellig samen gegeten en gekeuveld.
Volgende dag van Poole naar Dartmouth, want zuidenwind voorspeld, die nog naar het oosten zou draaien, ideaal dus. Alleen, het is de hele dag westenwind gebleven, gelukkig heel zwak. Mijn langste solotrip tot nog toe: 67 mijl, middernacht aangekomen.
Ik krijg een buur, een andere solozeiler, maar van een ander kaliber. Graham vaart wedstrijden en is op weg naar de start van een solorace van in totaal 1000 mijl. Hij is ook al eens met zijn vrouw in zes jaar de wereld rond gevaren. We helpen elkaar met klusjes terwijl we wachten op betere wind. Woensdagavond hebben we met nog twee vrienden van Graham met zijn boot meegevaren in de plaatselijke wedstrijd. Toch iets heel anders, zo'n moderne wedstrijdmachine, een heel toffe ervaring.
Graham is vandaag vertrokken, kon niet langer wachten, wind of geen wind.
En ik, de cruiser? ik heb tijd, ik ga morgen wel, als de wind wil meewerken.