Milos, Greece - Siracusa, Sicily: Ionian Sea Crossing/ Milos, Yunanistan - Siracusa, Sicilya: İyon Denizi Geçişi

05 - 13.06.2015

After leaving Milos early in the morning on the 5th of June, we passed the island Antikithera around midnight having covered around 80 miles, and so began our effort to set the record for the slowest and longest Ionian Sea crossing. Only the first 3 days of the 1-week weather forecast were as predicted and then every wind forecast failed totally. Moderate beam winds became light head winds that turned to very light head winds and eventually dead calm. Only the light southerlies in the last night rescued and carried us to Sicily. The crossing lasted for almost 9 days! Our planned destination was Syracuse of Sicily but during the crossing we only wanted to reach some land and didn't know where we would get to hoping that it wouldn't be Libya! Eventually we made it to the grand old town of Syracuse. It would have been a more pleasant crossing if we had had more food on board - we had to eat strange things like pasta for breakfast although we didn't starve. We caught two giant tunas but missed them while taking them aboard - the fishing line wasn't strong enough to carry their weight - and no other fish bit our bait after that. Spotting a seal, turtles and jumping dolphins and enjoying swimming in the clean, warm and blue waters of a calm Ionian sea are not ordinary things. Bernard the wind vane steered the boat in moderate winds and the dead fake Croc wedged under the steering wheel worked in light winds, but it was us who had to steer manually in the almost non-existent winds doing one knot if not zero. Finally anchoring somewhere felt like a reward.
_______________________________________

5 Haziran'da güneş doğarken Milos'tan ayrıldıktan sonra yaklaşık 80 millik bir mesafedeki Antikithera adasını geceyarısı gibi geçip Ege'den çıktık ve en yavaş ve en uzun İyon Denizi geçişi olmaya aday seyrimiz başlamış oldu. Bir haftalık hava durumu raporumuzun sadece ilk 3 günü tuttu, sonrasında da ne bulduysak onunla yetinmek zorunda kaldık. İlk başta bordadan aldığımız orta şiddetteki rüzgâr sonra kafadan hafif rüzgâra, daha sonra da çok hafif rüzgâra dönüştü ve en sonunda tamamen bitti. En son gece pupadan gelen hafif güneyli rüzgâr olmasaydı kim bilir daha kaç gün uzardı 9 günlük seyrimiz. 3 yıl önceki batıdan doğuya İyon Denizi geçişimiz 3 günden kısa sürmüştü! Seyre başlarken Sicilya'ya varmayı hedeflemiştik ama ilerleyen günlerde bir kara parçasına varalım da neresi olursa olsun demeye başladık, hafif kuzeybatı rüzgârı bizi insafsızca güneye inmeye zorlarken o kara parçasının Libya olmamasını dileyerek! Neyse sonunda Sicilya'daki ihtişamlı eski şehir Siracusa'ya ulaştık. Aslında daha keyifli bir seyir olabilirdi eğer teknede yeterli erzağımız olsaydı - aç kalmadıysak da kahvaltıda makarna gibi tuhaf şeyler yedik. Bir gün yarım saat içinde iki tane dev ton balığı yakaladık ama tekneye alamadık - birinde misina o koca gövdeyi taşımadı, diğeri de bir çene darbesiyle yemin kancasını koparıp kaçtı gitti. Sonra da bir daha hiç balık uğramadı yemimize. Keyifli bir seyir diyorum, çünkü yakaladığı koca balığı kafasını sallaya sallaya parçalayıp yemeye çalışan bir fok, ötemizde berimizde zıplayan yunuslar, su yüzeyinde sere serpe dinlenen kaplumbağalar görmek, kıpırtısız İyon Denizi'nin sıcacık, tertemiz, masmavi sularında yüzmek hiç de sıradan şeyler değildi. Biraz daha erzağımız olsaydı bir de... Rüzgâr dümeni Bernard en az orta şiddette rüzgâr istiyor gibi - başlarda o götürdü bizi. Hafif rüzgârlarda dümenin altına sıkıştırdığımız bir eski plastik terlik çok işe yaradı. Ama çok hafif rüzgârda dümeni ellerimizle tutmak zorunda kaldık, hiç değilse saatte 1 mil yapmaya çalışarak. Sonunda bir yere demir atabilmek ödül gibi oldu.