Na 40 uur motoren gaan we dadelijk toch maar naar binnen in Essaouira, aan de Marokkaanse kust ten zuiden van Casablanca. Er is vrijwel geen wind en inmiddels is de zee ook zo vlak als een spiegel. Dat was vanmorgen wel anders, toen stond er een verwarde deining, recht van voren en omdat er weinig wind stond zijn we daar met de motor tegenin gevaren. Met enkele gevallen van zeeziekte tot gevolg. Maar we zullen ons de dag vooral herinneren vanwege de ontmoeting met een stuk of 6 potvissen die op weg waren naar het Noorden. Ik zag eerst in de verte een spuiter en toen een grote plons. Later kwamen ze dicherbij en zagen we aan de vierkante kop dat het potvissen waren van een meter of 12-13. Geweldig gezicht en een paar mooie foto's kunnen maken. Meteen erna werden we 30 mijl uit de kust ingehaald door een Marokkaans houten vissersbootje dat langzij wilden komen om ons hun vangst te verkopen: een 1,5 meter lange haai die zo te zien nog niet eens helemaal dood was. We hadden gelukkig nog genoeg kip in de diepvries, dus we maakten alleen wat foto's, gooiden ze twee blokjes cola toe (waarvan er een in het water viel) en zwaaiden ze uit. 's middags werden we getrakteerd op een dolfijnenshow, met springende dolfijnen die in onze boeggolven kwamen spelen. En nu net als ik bezig ben dit te tikken, roept Jan me naar buiten omdat we midden in de nacht weer worden achtervolgd door een bootje met een zwaailicht erop. Niet duidelijk wie het is of wat ze willen, dus we geven maar een streep extra gas en maken wat ontwijkende bewegingen. Als ik de grote schijnwerper erop richt zie ik dat ook dit een houten vissersootje is met wat luid scheeuwende mannen erop. 99% kans dat ze alleen maar vis willen verkopen, maar je weet maar nooit. Uiteindelijk geven ze het op en leggen we de boot terug op koers naar Esaouira waar we over een uurtje of 3 aankomen. Er schijnen daar trouwens maar 3 zeilboten terecht te kunnen bij alle vissersbootjes, dus ik ben eens benieuwd. Anders moeten we door naar Agadir, 50 mijl verderop.