"Don't give up the Ship!" Dat is de strijdkreet die te lezen is in de ontvangstzaal van een van de meest prestigieuze militiare opleidingsinstituten ter wereld, de United States Naval Academy, in Annapolis. "Don't give up the ship" waren blijkbaar de woorden van een van de helden uit de geschiedenis van de Navy. Hier aan de USNA in Annapolis worden ruim 4000 jongens en meisjes opgeleid tot marine-officier. Elk jaar studeren er ruim 1000 af. De campus (134 hectaar) is perfect onderhouden, de grasmatten worden bij wijze van spreken met een nagelschaartje geknipt. De kapel/kerk is een van de mooiste die we ooit hebben gezien. Navy-held John Paul Jones, overleden in 1792 ligt onder de kapel in een sarcofaag die kan wedijveren met die van Europese koningen en pausen. Amerikanen weten als geen ander hoe ze legendes kunnen creeren die hen helpen om jongeren onder de wapens te krijgen en te houden.

Voor de aanstormende marine-officieren begint het dagprogramma om half zes en eindigt om tien uur 's avonds. Elke dag wordt er minstens 3 uur gesport. Ontbijt en lunch genieten ze gezamelijk in een gigantische zaal met 350 tafels van 12 personen. Ze marcheren naar binnen, nemen tegelijk plaats en wachten op centraal commando voor ze mogen "aanvallen". Onze meisjes zijn vooral geschrokken van de mededeling dat je moet eten wat de pot schaft en dat je altijd je bord moet leegeten. "Nou dan ga ik die opleiding dus niet doen!".

Nieuwe foto's : http://picasaweb.google.com/lamawaje

"Don't give up the ship!" Wij zijn weliswaar niet van plan om het schip op te geven, maar we gaan haar hier vlakbij (in Rock Hall) wel een jaar achterlaten en dat leidt tot gemengde gevoelens. Blij dat we over een dikke week naar huis vliegen, naar familie, vrienden, buren, huis, tuin, school, werk, hobbies. Als je zo lang van huis bent realiseer je je des te beter hoe goed je het thuis hebt. We hebben er allemaal weer heel veel zin in.

Aan de andere kant jammer dat deze prachtige reis ten einde loopt. Toen we 7 jaar geleden deze boot lieten bouwen had ik dit avontuur al in het vizier. Enkele jaren geleden zijn we begonnen met plannen maken. Nu is het bijna voorbij. Het is mooi geweest. Hoe mooi precies dat zullen we ons misschien pas over een paar maanden realiseren als we allemaal weer in ons thuisritme zitten. Herinneringen voor de rest van ons leven. Door naar de volgende uitdagingen.