Onvermijdelijk was dat we ons een keer zouden aansluiten in de rij met toeristen op weg naar de 86e verdieping van het Empire State Building (dat zich nu profileert als hoogste gebouw van New York...de een zijn dood...). Voor je boven bent moet je door een doolhof van veiligheidsinspecties, kaartjesverkopers, souvenir shops, tentoonstellingen, kaartjescontroleurs, liften, trappen, nog meer kaartjescontroleurs, nog meer souvenir shops, en nog meer kaartjescontroleurs. En dan ben je eindelijk boven en kijken de meisjes tegen een 1,5 meter hoge muur aan, met een 3 meter hoog hek erop. Optillen is ten strengste verboden, je zou eens per ongeluk over dat hek van 4,5 meter kunnen vallen nietwaar ? Gelukkig is verderop de muur speciaal voor kinderen verlaagd en daar genieten we van het uitzicht. We zien de boot in Jersey City net niet liggen.

Ook onvermijdelijk was dat ik een keer zou uitkomen bij de Starbucks met Caffee Latte, iPad, Wifi en twee kleurende kinderen, terwijl Mich met Rikke ging winkelen op Fifth Avenue. Heerlijk NRC'tje lezen terwijl Mich op jats ging zonder een verveelde echtgenoot in het kielzog.

Niet onvermijdelijk, maar wel voorspelbaar was dat we een keer de metro zouden nemen naar het verre Noorden van New York, 166 Street, naar de Bronx Bombers oftewel New York Yankees. Ze spelen vandaag tegen de Baltimore Orioles en de verwachtingen zijn hoog gespannen. Immers, dit is het beste Baseball Team ter wereld, al 27 keer wereldkampioen, de laatste keer in 2009. Het nieuwe stadion is pas 4 jaar oud en heeft ruim 1,5 miljard dollar gekost (hoeveel kostte het stadion van Fortuna ook alweer ?). Net als vorige week in de Radio City Music Hall is het bezoek aan het stadion al de helft van de lol. 50.000 fans, een LED scherm van 40x20 meter, enorme lichtshow, harde muziek.....en stromende regen. De "ballgame" wordt uitgesteld en de New Yorkers gaan rustig samen een grote hamburger, dikke hotdog, vette frieten en pizza wegspoelen met een Bud Light... Morgen weer balansdag. Als de regen is gestopt beginnen de "Innings", maar de Bombers bakken er niks van vandaag, ze verliezen met 4-2. Om middernacht gaan we met duizenden New Yorkers per metro terug naar huis. Om half 2 's nachts gaan we eerst douchen om het plakkerige zweet weg te spoelen. Dan naar bed terwijl de airco zijn best doet om de temperatuur in de boot terug te brengen van 30 graden naar een "slaapbaar" niveau.

We zijn even klaar met New York. Nog lang niet alles gezien maar moe in benen, rug en hoofd. Pippa vraagt sinds enkele dagen 's morgens al "Papa gaan we vandaag weer net zover lopen als gisteren ?" Zeuren zal ze niet, maar de boodschap is duidelijk. We hebben deze week 5 lange wandel/slenter tochten gemaakt. We gaan verder vanmiddag. Onder de "Brooklyn Bridge", langs het gebouw van de United Nations en door Hell's Gate (waar vloed uit New York Harbour en vloed uit de Long Island Sound elkaar midden in New York tegenkomen). We gaan de Long Island Sound in, waar we hopelijk weer kunnen zwemmen voor het eerst sinds we vorig jaar in Cape Canaveral in de US zijn aangekomen.

Maar dat we nog een keer terugwillen naar The Big Apple, ook dat is onvermijdelijk.