De overtocht naar Colombia verliep dus goed, en de eerste nacht brachten we door in een baai bij Cabo de la Vela in het noorden van Colombia, met een landschap dat er plat, droog en leeg uitzag. Populair bij kitesurfers, dus veel wind. De volgende dag liepen we de heuvel op richting oude vuurtoren en de conclusie bleef het zelfde, vlak, droog en saai, dus op naar de volgende baai richting Santa Marta. Dat was de Derde Baai, heel origineel genaamd, omdat er inderdaad vijf baaien zijn in het natuurpark ten oosten van Santa Marta en dit was dus de derde. Mooie grote baai, omringd door hoge heuvels en bergen. De besneeuwde toppen van de meer dan 5000 meter hoge Sierra Nevada waren helaas in nevelen gehuld. Groen, rustig, wat huizen en hutten en verder niets. Eén andere boot in de baai, een frans sprekend Belgisch stel. Na alle hectiek in Curacao even helemaal niets. Wat kayaken, wat lopen op het kiezelstrand, met handen en voeten met de Colombianen praten, met bijboot naar een ander strand en borrelen met de Belgen. Rust!

Op naar Santa Marta, een redelijk grote stad, met hoogbouw langs het strand, een oud centrum en een mooie marina. Verrassend veel Hollandse en Amerikaanse boten. Hier 4 dagen gelegen, het oude centrum bekeken, en even de bergen in. Minca is een dorpje dat 45 minuten rijden van Santa Marta ligt. Na al het gedoe in Curacao even geen water en boten, maar bergen. Minca is populair bij jonge backpackers en lokale toeristen. Het had veel geregend, dus de onverharde weg was modderig, glad en steil. Bussen met lokale toeristen passeerden ons, en wij ploegden vrolijk te voet verder. Colombiaanse offie bij een tent waar de eigenaar vrolijk met grote joint in zijn hangmat lag. De waterval even verder op zat bomvol lokale toeristen, dus wij snel verder. Al snel te warm, te steil, te ver, en namen we toch maar een lokale mototaxi; achterop een motor! Dick zijn chauffeur had al een pleister op zijn gezicht, die was dus al eens plat gegaan. Die van mij was een “professional” die met behoorlijk tempo naar boven scheurde en Dick en zijn motor al snel had ingehaald. De koffieplantage was leuk , een lunch en rondtour en weer naar beneden met dezelfde mototaxi’s. Steil door de modder naar beneden, en mijn chauffeur deed dat 20 minuten lang zonder zijn motor aan. Scheelt wel in de benzine kosten! Zeilend rond de wereld is het verkeer toch de grootste risicofactor…

Van Santa Marta door naar Cartagena, langs Barranguilla en de zeer brede rivier Magdalena die er voor zorgt dat een enorme hoeveelheid bruin rivierwater mijlenver de zee inloopt, met heel veel grote takken, kleine boomstammen en eilanden van groen spul, en veel plastic… Goed uitkijken en af en toe er om heen laveren.

Cartagena, World Heritage Site en wat een stad! Zijn hier nu twee weken en blijven de stad nog steeds heel mooi en bijzonder vinden. En ja, ook heel warm, plakkerig en vochtig. We zijn geankerd naast de marinevloot, met onder ander vier onderzeeërs, en zowaar kwam hun opleidingsschip, de Gloria, binnen zeilen, met de zingende bemanning op de ra's. Indrukwekkend.
Twee enorme tropische buien overleefd. Eén met heel zwaar onweer. Anker ging krabben, andere boot kwam wel heel dicht bij en in de stortbui anker opgehaald en een andere plek opgezocht. Bij een boot in de buurt sloeg de bliksem in de mast, 15.000 dollar schade aan vrijwel alle elektronica. Domme pech. Had ons ook kunnen overkomen. Het is niet per se de hoogste mast die wordt geraakt; en goede preventie bestaat helaas niet.
Dick heeft veel technisch werk verricht, de zonnepanelen doen het prima; al dagen geen generator aan. We leven kompleet van onze zonnenergie nu en zijn echte Ampere Junkies geworden; elke keer weer even checken hoeveel we laden!

In Cartagena ook weer aangehaakt bij de andere Hollandse boten, de Agaath, de Zahree en de K’dans. Gezellig weer mee borrelen en op leuke pleintjes eten. Verder ook voorbereiden op onze tijd in de San Blas, 365 eilandjes voor de kust van Panama, Veel, heel veel eilanden, veel bomen, geen internet en amper winkels. Dus in Cartagena op zoek naar de beste supermarkten, beste prijzen en vooral, waar het bier, de wijn en de gin het goedkoopst is! Op en neer met de goedkope taxi, inladen en alles weer een plek geven op de boot. Komende zes weken geen boodschappen meer doen!

We verlaten mooi Cartagena morgen ochtend. Eerst nog even wat dagen langs de kust van Colombia, wat eilanden bezoeken en dan samen met de andere Hollandse boten bij een San Blas eiland de Kerst samen doorbrengen. Zodra er weer internet is (Panama vaste land) komt er een volgend blog.

Een goed en gezond 2018!

Dick en Monique