Het was een mooi ligplaatsje in Tarifa, nog even afstemmen met de pilot om naar buiten te gaan en om 11.00 zeilen we met een ruime wind richting Tanger. De voorspelling was weinig wind maar trok al gauw aan naar 10 knopen.

Het is met de beroepsvaart een drukte van jawelste in de straat van Gibraltar en dan proberen de shippingslanes haaks te passeren is een aardige uitdaging. Het ene schip moest koers wijzigen en ging achterlangs en het ander hield zijn koers en gingen wij maar achter langs. Marifoon contact was niet te krijgen.

Voor de haven van Tanger passeren we typische visboten met een hoge steven, beschilderingen en de arabische namen. De vissers zijn erg vriendelijk, zwaaien terug en reageren allemaal op de gebaren hoe groot de vissen dan wel niet zijn. Even later liggen we voor de jachthaven en dat dachten we maar, het is de nieuwe visserijhaven en de oude haven wordt voor de toeristen omgebouwd, een motorboter gebaard om naar de commerciële haven te gaan.

Een mooi plekje langs de kade met een stroomaansluiting voorzien van euro stekker. De havenmeester staat klaar en even later heeft hij het formulier ingevuld. Ligplaats kost 30 euro per nacht, inclusief stroom. Een fransman komt assisteren met de communicatie maar in het Frans, Spaans en soms er nog wat Engels bij kom ik wel weg. De Fransman biedt mij een koud biertje aan en daar kon ik geen nee tegen zeggen. En zit even later op een bootje van 7 meter, home made met twee zonnepanelen van 200 watt gelijk een binimi maar super aardige jongen.

De havenpolitie komt me ophalen en gaan we eerst naar de Douane, weer een formulier met dezelfde gegevens en weer wordt er gevraagd of ik wapens of drones aan boord heb. Het formulier moet ik voor vertrek bij de laatste haven van Marokko inleveren. Daarna moet ik mij bij de grenspolitie melden en daar gaat het niet goed, een vreselijk stinkgebouw en kan ik het niet laten om een beetje te gluren en zie ik daar 4 gasten op de grond zitten, half onder tafel, dit zijn waarschijnlijk verdachten van iets. Veel mensen, druk bellen, maar de mannen blijven zitten waar ze zijn. Na een half uur komt een madame en neemt mij mee naar een bureau en weer wordt er een formulier ingevuld. Nu met de mededeling dat het certificaat van eigendom moet worden achter gelaten en voor vertrek ophalen.

Nog niet klaar, de boot moet worden geinspecteerd. Een grote politieman met schroevendraaiers in de aanslag komt naar beneden en verzoekt mij een stuk of tien kasten en luiken te openen. Hij is tevreden na het beantwoorden van de vraag op wapens en drones. Ik ben vrij voor sightseeing.

Een bezoek aan de medina is natuurlijk het hoogte punt, zelfs op nieuwjaarsdag het is een drukte van belang overal Arabische shopjes en winkeltjes met kruiden, noten, vijgen, dadels etc. De Marokkanen die in Holland zijn geweest weten je gauw te traceren en ja hoor hij wist een telecom shop voor mij en heb ik maar even koffie met hem gedronken voor 2 euro, waarschijnlijk te duur. Het kopen van een simkaart en plaatsen hebben ze even voor me gedaan en in een oogwenk had ik 5 Go data en lag FB en Whatsapp weer voor mij open. Het was een groot goed om nog even te shoppen voor dadels, vijgen, granaatappel en bananen. Even kijken bij de verschillende kramen levert toch al gauw een behoorlijk prijs reductie. Na afloop even een half kippetje gegeten en kon kon ik voldaan weer naar boord.

De nacht was minder prettig met het opkomende tij liep er een behoorlijke swell mee naar binnen en lag de boot als een gek te halen. Midden in de nacht werd het zo rustig en ik dacht dat kan niet, bleek de achter tros zich los gerommeld te hebben, uiteraard had ik hem niet goed vastgezet. Ook was het water zo hoog geworden dat de willen boven de kade uitsprongen en lag de boot tegen het beton aan, jammer. Ook was al het olie van de vissersvloot mijn kant op gedreven en buitenboord was alles vies van de olie. Mijn buik was er vol van ik vertrek morgenmiddag weer.