Volgende dag anker op en wier verwijderen, na een half uur alles geklaard en varen uit. Met een locale N passaat van 15 knopen kan eindelijk de spi weer eens op. Helaas zakt later de wind weer in tot 3 knopen en zijn we de gehele nacht aan het oefenen voor het varen in de Doldrums : - ).

We zijn opzoek naar de monding van de Saloum Rivier. Tegen 12.00 gaat het tij naar binnen en willen we daar gebruik van maken. Na een paar keer aan de grond te hebben gezeten bereiken we de vaargeul van ca 6 meter diep en volgen netjes de boeien. We passeren een vissersdorp bij de ingang en een paar schepen die voor anker liggen om later nog een Belgisch jacht te passeren.

De omgeving wordt gekenmerkt door mongrove, bossen van max 5 meter hoog die in de rand van het water groeien, daarachter zanderige vlakten met lage bosages. We zoeken voor Jungle en apen, maar zijn niet te bekennen : - (.

Bezoek aan Marigot de Sangako, we zijn opzoek naar de ultieme kreek om vandaaruit de omgeving te exploreren. Na 3 keer aan de grond te zijn gelopen moeten we in dit gebied concluderen dat onze diepgang van 2.8 ons veroordeelt tot de hoofdgeulen. Dus voor anker en maken de dinghy gereed om naar het vissers dorp te varen.

We kruisen een grote kano op weg naar het dorp vol met mannen, vrouwen, geladen met een soort wortels en takken, we zwaaien vrolijk en zij terug. We landen tussen de mangroven en komen uit op een mooi strand er achter. Schoenen uit het water in en even later op weg naar het dorp met de grote vraag hoe gaan de mensen op ons reageren. Eerst nog even de omgeving vanuit een toeristentoren verkend en passeren we eerst een grote visrokerij bestaande uit een gemetselde omgeving waar vuren in worden gemaakt en roosters daar bovenop.

Later de werf, daar liggen 3 grote kano’s in aanbouw, na een hartelijke bonjour onzerzijds hebben we contact en het gesprek komt opgang. Een zeer vriendelijk gesprek over de botenbouw en het leven wordt gestart. Een leven lang bouwt de scheepstimmerman al de boten op uit bonken teak voor het zaadhout, boeg en achtersteven en voor de boorden gezaagde teak platen van ca 4 cm dik. Hij boort door de breedte van platen om er later een lange spijker van ca 60 cm in te slaan. Naast de boor en hakbeitel gebruikt hij een grote slijpschijf met generator om de platen op maat te maken. De boten worden voor ca 2500 euro aan andere vissers verkocht.

Het dorp bestaat uit allerlei gebouwtjes opgebouwd uit grijze betonnen blokken en ingangen worden afgeschermd met doeken en metalen plaaten. Daartussen wc’en, met hoogstwaarschijnlijk een afvoer systeem om verder in de geul te lozen. Kippenrennen, geiten afdekplaatsen en netten afdekplaatsen vullen het geheel op tot een dorp.

Een grote kindeschare komt op ons afgerend en komt aan onze lip en vingers hangen. Alles en iedereen zeer blij. We lopen tegen het superkleine mercadootje aan en ik koop de bus met lollies op om ze door de winkelier te laten uitdelen, we hebben nog nooit zoveel kids in een keer het zo' kleon winkeltje zien in stuiven en vechten om de lollies, dus geen succes.

Later lopen we tegen de bakker aan en die wil ons het dorp laten zien. Dus slenteren we met de hele schare achterons aan door het dorpen en bonjouren en tout va bienen heel wat af. De kids gaan tot hun 12de naar de locale school en de oudere naar een school verder op. Een laat een schrift zien en schrijft daar in het frans maar is ook bezig met meetkunde (circel) en inhoud (ml), de blanke personen op de kaft van het schrift kennen een aantal jongens zo bij naam, wij hadden het niet helder wie het waren. De t-shirts van adidass en diverse football clubs zijn populair. De oudere jeugd waren druk aan het voetballen. De kids zagen er gezond uit, geen obetias te bekennen, waren blij, uitgelaten door ons en zagen niet bezorgd voor de toekomst. Die bestaat uit, visserman of botenbouwer worden, echter vele mannen waren afwezig en hadden een workpermit om in spanje te kunnen werken, na afloop moeten ze terug of na voldoende geld hier blijven, een aantal hadden een villa laten bouwen. Naast het Frans was er ook een mogelijkhied om Spaans te leren, dus zo gek zit het systeem hier niet in elkaar. Water wordt met een tankwagen uit Dakar gebracht en stonden er rond de 30 plastic jerrycans klaar om gevuld te worden uit de watertoren. Bij het donker worden ging de straatverlichting aan bestaande uit lampen met een solarpanel en her en der een illegale draad naar een woning om uiteraard de telefoons op teladen en om tv te kijken. Een speciale GSM antenne was geplaatst net zoals in het andere dorp en met Satelietschotels was het contact met de buitenwereld compleet.

We werden gevraagd door de bakker om thee te komen drinken, op z’n arabisch dus met veel suiker dat talloze keren wordt overgegoten. Onderwijl probeert de iman klanten te lokken maar krijgt weinig respons, ook omdat toevallig met uitdelen van pannen plaats vindt. De families gaan rond de pannen zitten, de een met de hand en een aantal jongeren met een lepel beginnen te eten, we worden uitgenodigd maar preferen met de bakker thee te blijven drinken. Plotsklap veel tumult, de geiten gaan mee eten uit de pannen!!!. Helaas voor hen, ze moesten nog even wachten op het restant.