De tanker van gisternacht hoefde niet meer opgeroepen te worden, want hij ving zelf op pakweg 5 NM ons AIS signaal op en stuurde hij 10 graden bij om ons uiteindelijk op 1.5 NM afstand voorbij te varen. Toen we 11 jaar geleden vertrokken hadden we nog geen AIS ontvanger, die kwam er pas op Sint Maarten in 2006. Dat was een heel stuk prettiger, met de NASA ontvanger konden wij de grote schepen tenminste tijdig zien. Deze NASA ontvanger is tot eind 2015 meegegaan voordat het scherm onleesbaar werd. Sinds Grenada, september 2015, hebben we een Matsutec GPS / AIS transceiver. Met als voordeel dat, nu we zelf ook een AIS signaal uitzenden, de grote scheepvaart ons ook ziet en daar -blijkt nu- actie op onderneemt. Dit is overigens het 2e schip dat uit zichzelf, voordat wij de noodzaak tot oproepen zien, al van koers verandert om uit te wijken. Overigens is het zicht zo slecht dat we op die 1.5 NM geen enkel licht van het schip zien.

De aanwezigheid van een schip in de buurt geeft ons ook de kans om de nieuwe Furuno radar, die we in de USA hebben aangeschaft, in te stellen. Aanvankelijk hebben we veel valse echo, het schip laat een hele cirkel op het schermpje zien in plaats van een stip/kleine veeg. De gain en seaclutter bijstellen blijkt te helpen.

Overdag klaarde het op, het zicht werd van slecht goed, en hadden we wisselend bewolkt weer, met aanvankelijk toenemende zuidwestenwind. Na de middag zetten we zelfs een reefje want dan waait het toch wel tegen de 20 knopen. Maar in de loop van de middag zakt de wind in tot een knoop of 10 en draait meer naar het westen. We ontreven het zeil weer en gijpen. We komen dichter bij de bewoonde wereld, we komen in de loop van de dag en avond nog 2 grote schepen tegen.

We hebben 's ochtends en 's avonds radiocontact met De Verleiding. Opmerkelijk is dat De Verleiding, die vanochtend ongeveer 40 NM achter en zuidelijker van ons zat, vandaag nauwelijks wind had en wij een lekker lopend windje. Tegen de avond is het verschil opgelopen tot over de 50 NM. Wij lopen gemiddeld tussen de 5 en 6 knopen en zij halen met moeite de 4. Dat het zoveel uitmaakt op zo'n korte afstand! Inmiddels heeft ook de Blues ons "mininetje" op de radio gevonden. Zij zijn een dag of drie geleden vertrokken uit Terceira, Azoren, en kampen met windstilte.

Op het moment, tegen middernacht, liggen we onder een heldere sterrenhemel en varen met een vaartje van rond de 5.5 knopen richting Falmouth. Er was al weer een klein maantje. Nog 415 NM te gaan.