De laatste nacht werd het nogal winderig, 25 knopen over dek. Dick vond het welletjes en draaide de genua nog wat verder in. Daardoor ging de snelheid wel wat naar beneden maar lag de boot veel stabieler.

Rond een uur of 8 waren we ter hoogte van de Scilly eilanden. Tot onze verrassing werden we opgeroepen door Jacco van de Maaike Saadet uit Enkhuizen, die we in Ponta Delgada hebben ontmoet.

Zo steeds dichter bij Engeland komen we steeds meer boten tegen van allerlei soort. Een tanker wijkt voor ons uit nadat Anita hem opgeroepen heeft, want die kwam met een gangetje van 18 knopen op ons af. Containerschepen, cargoschip, veerboot, een sleepboot met een kraan op sleep, een helicopter die laag over komt vliegen, en vooral heel veel zeilboten. Met en zonder AIS. Met een Duitse en een Franse komen we bijna tegelijkertijd bij Lizard Point aan en zo ontspint zich een wedstrijdje. Wij halen de Duitsers in en laten niet toe dat de Fransen ons inhalen en zo hebben we een leuke middag aan de wind richting Falmouth. We zijn het nog niet verleerd haha!

Tegen 18.00 uur naderen we Falmouth. Het is hardstikke druk, het is nu ook Falmouth Race Week als we ons niet vergissen. Zo te zien liggen alle steigers propvol, plek om te ankeren is er nauwelijks een beetje in de buurt van de gemeentesteiger, overal liggen moorings. Gelukkig zijn er nog wel een paar lege visitorsmooring en pikken we er daar een van op.

Hehe, we zijn er! Het was toch een heel eind zo al met al. We hebben 1280 NM gevaren, in 9 dagen en 6 uur, wat een gemiddelde geeft van 5.6 knoop. Van de 228 uur hebben we er 35 moeten motoren wegens gebrek aan wind. Wat op zich nog meevalt voor deze trip. Nu eerst een borrel op de aankomst! En dan eten maken. Misschien wel zuurkool met worst, het is er wel de temperatuur voor: 16 graden slechts. Morgen het bijbootje te water en eerst maar eens een Engels gastenvlaggetje aanschaffen. Want die we hebben is nog van Dick's Kievit 680 en dat maatje is wel een beetje te klein voor de Kind of Blue. Tenslotte hebben we wel te vieren dat we na 11 jaar weer terug zijn hier. Wel vreemd trouwens, we zijn sinds de Azoren al weer gewoon in Europa. We hoeven ons ook nergens te melden. Geen customs & immigration, geen papierwerk, gewoon "thuis". Heerlijk!