Double Dutch

De Azoren
Faial
26 mei - 12 juni

Twee dagen na aankomst van de DD vlieg ik naar Horta. Het gaat in Nederland redelijk goed met het thuisfront dus ik voeg mij weer bij Martien. Voor de eerste dagen heb ik een appartementje gehuurd zodat wij lekker bij kunnen kletsen en Rolien en Anke ook even wat meer "ruimte" hebben. Ik word bijgepraat over de overtocht en maak kennis met de bemanning Thorangla, die ook in "de groep" mee voer. De DD ligt ondertussen in de haven; gestapeld met drie/vier boten naast elkaar. Maar...gelukkig komt er een box vrij voor ons.
Na een dag of vier vertrekken Rolien en Anke.
Wij betrekken ons bootje weer en maken plannen voor de komende dagen. Het weer wil niet echt meewerken. Het regent regelmatig behoorlijk, soms een vervelende wind en de zon laat zich amper zien. Dat is een tegenvaller. We verkennen Horta en het eiland; lopend, met een huurauto of een huurscooter. Het landschap is erg mooi; uitbundig groen. En het is zo klein datje in 1 dag een groot gedeelte van het eiland ziet.
Ook bezoeken we het museum in Horta wat aandacht besteed aan de walvis visserij. Er was hier een levendige walvisindustrie met veel connecties met Amerika. Met kleine bootjes ging men de zee op om walvissen te vangen. We zien een oud filmpje hoe dat ging....niet fijn om te zien. Vrijwel alles van de walvis werd gebruikt: huid, vlees, tanden, traan, vet ..... Gelukkig is dit alles verleden tijd.
Het is een verademing om hier uit eten en drinken te gaan. Wat een prijsverschil met de Carieb terwijl hier toch ook vrijwel alles ingevoerd moet worden. We eten en drinken dus veel buiten de deur. Horta is een mooi stadje; leuke pleinen met veel groen, muziektentje en vijvertje met zwanen erbij. Ook is er zo nu en dan feest op het haventerrein. Er treden "artiesten" op (clowns voor de kinderen, een soort paaldanser die geweldige kunsten uitvoert op een paal) en natuurlijk ook muziekoptredens met doedelzakken.
We gaan whalewatchen bij het eiland Pico. Ja, waarom daar en niet bij Faial. Soms gaat het zo; iemand uit de groep kent iemand die een biologe is en werkt op Pico. Dus benadert hij haar voor whalewatch. Dat kan maar zij kan niet mee maar weet wel een goed alternatief. En zo komt het dat wij op maandag op de ferry stappen naar Picos en daar uiteindelijk niet gaan whale watchen. Er zijn immers geen whales gezien. Een aantal wil toch graag de boot in (en betalen dat natuurlijk). Wij besluiten om te wandelen. De ferry vertrekt pas om 18.00 uur dus we hebben tijd genoeg. Daarna doden we de tijd op een terrasje en zien degenen die met de boot weggeweest zijn, verkleumd terug komen. Geen whale gezien natuurlijk. vertrekker (soms naar een ander eiland, soms naar het Europese vasteland). Wel zo makkelijk. Ondertussen blijven er boten binnenlopen en wordt er gestapeld en gestapeld. Vier tot vijf dik zodat er bijna geen manoeuvreer ruimte overblijft voor degenen die willen vertrekken.
We besluiten nog een kans te wagen voor het whalewatchen en doen dat vanuit Horta. Voordat we vertrekken wordt er nog even gecheckt of er walvissen gespot zijn. En ja wel...... we varen uit op een droge en relatief zonnige dag en zien een grote en 2 kleinere, een andere walvis, verschillende dolfijnen en veel Portugese oorlogsscheepjes (een soort kwallen die een zeiltje op hun rug hebben). Het is een mooie ochtend waarin we waar voor ons geld gekregen hebben.
Met de scooter gaan we o.a. naar de vulkaan de Capelinhos. Bij een uitbarsting in 1957 en 2958 die dertien maanden duurde (!) is er bij de vuurtoren een stuk land bijgekomen van ruim 2 km2. Door dit stuk land (met berg) is de vuurtoren vanaf zee bijna niet meer te zien en heeft dus zijn functie verloren. Er is nu een prachtig museum bij gebouwd. De architectuur is dusdanig dat het museum zich ondergronds onder de lava bevindt. De entree is ook weggewerkt en erg sober gemaakt zodat alle aandacht uitgaat naar de omgeving.
We zien een korte 3 D film over het ontstaan van de aarde. Verder is er een film over het ontstaan van de Azoren (door diverse vulkaanuitbarstingen).
We doen nog even stoer en rijden de Ruta dos Volcoes. Een schitterend weggetje wat door een onbewoond landschap voert. Velden en weilanden worden afgewisseld met bossen. De natuur is prachtig: glooiende heuvels, alles erg groen, veel koeien met hun kalfjes (meestal maar een stuk of 5 in een weilandje), veel hortensia's die helaas niet allemaal in bloei staan (we zijn te vroeg in het jaar) en lieflijke, kleine dorpjes met vriendelijke mensen. De tijd lijkt hier stil te staan.
We besluiten om niet naar de grote vulkaan te gaan omdat het daarboven erg mistig en koud is.
Ook is er natuurlijk een steigerborrel met de groep "overstekers". De bemanning van de Sailaway (en dan vooral de kinderen) hebben heerlijke taart gebakken en delen dat met veel enthousiasme uit. Maar het weer zit niet erg mee (veel wind, bewolking en regen, koud) dus we zitten onze tijd een beetje uit in Horta.