Colombia
04 October 2021
We gaan! Er is eigenlijk te weinig wind maar we willen graag verder. 270 mijl voornamelijk op de motor is niet echt aantrekkelijk, maar stiekem ben ik er ook wel blij om. Punta Gallinas is berucht om zijn hoge golven, zeker als je wind tegen stroom hebt kan het erg vervelend zijn. We willen om 15.00 uur vertrekken en zullen volgens Maxsea , onze navigatiecomputer, vrijdag 1 okt rond het middaguur in Santa Marta aankomen. Dit keer geen PCR of anti- Gen test. Voor Colombia is een vaccinatie- bewijs voldoende. Alles verloopt volgens plan en precies 15.00 uur zijn we uitgeklaard en gooien we los. Het is warm zonder wind. We proberen wat te zeilen maar helaas. Het vissen laten we ook achterwege, het is al laat en we hebben niet zoveel zin in gedoe. We worden getrakteerd op een grote groep dolfijnen. 's Avonds ontwikkelen zich dikke onweerswolken boven het land. We zijn er niet echt bang voor. Iedere avond hebben we dit gezien en ze blijven meestal boven land hangen. Er is ook een beetje wind gekomen en de boom die we bij Aruba al uitgezet hebben komt nu toch goed van pas. De Genua kan naar buiten en de motor kan zelfs uit. Mijn wacht is van 20.00 tot 24.00 uur. Het is een vredige avond. Aan de Horizon flitst het aan een stuk door. Maar de donder is bijna niet te horen. De tweede nacht is het onweer wat dichterbij en het regent een beetje. We hebben de wachten gewisseld en ik duik al vroeg mijn mandje in. Meestal is het lastig om op "commando" te slapen maar nu lukt het goed. Ik kom dan ook van ver als Jeroen me om 24.00 uur wakker maakt en blijkt dat we midden in een zwaar onweer zitten. Overal om ons heen slaat de bliksem loodrecht het water in en de donder is oorverdovend. Het is heel spectaculair maar ook heel angstig. Wat als de bliksem inslaat. Of als hij vlakbij de boot in het water slaat? Kan de boot het aan? En al onze apparatuur? De schade zal niet te overzien zijn. Het is mijn wacht en Jeroen heeft alleen 's middags een uurtje geslapen. Maar als een echte kapitein denkt hij niet aan slapen. Een voordeel is dat er nog 4 andere zeilboten om ons heen varen. We zijn niet alleen en hebben radiocontact met elkaar. Na een uurtje wordt het wat minder en gaat Jeroen naar bed. De hele nacht blijft het onrustig en pas tegen de ochtend trekt het onweer weg. We varen langs de kust, die spectaculair is en kunnen de junglegeur ruiken. We ruimen de boot op en nemen een verfrissende douche voordat we ons klaarmaken om Santa Marta aan te lopen. Het verbaasd ons iedere keer weer dat een land waar je het niet van verwacht hun zaken zo goed voor elkaar hebben. We worden opgewacht door de Marinero's in de baai en zij begeleiden ons naar onze plek. 3 man op de steiger om ons op te vangen en voor we het weten liggen we vast. Waarom kan het niet altijd zo zijn. Je voelt je zo welkom.
Colombia is een prachtig land met een rijke cultuur en vriendelijke mensen. De drugscriminaliteit is redelijk onder controle en zolang je in niet in onveilige gedeeltes van de stad begeeft voelen wij ons veilig. Ook de marina is goed bewaakt.
We worden warm verwelkomt door Liselotte en Machiel van sy Pitou. Na alle formaliteiten drinken we een koffie op de Pitou en 's middags nemen ze ons mee de stad in.