Enchanted Waters

Lavrio Yunanistan- Formentera Adası İspanya
Amerika’da kızlarımızı ve oğlumuzu okullarına yerleştirip eksiklerini giderdikten sonra Atina’ya geri döndük, ertesi sabah erzağımızı tamamlayıp Poros Adası’na ve oradan da Porto Heli’ye yol verdik. Porto Heli’de Paşalimanı’nda tanıştığımız, Garcia marka aluminyum tekneleriyle on yıllık dünya turundan dönen yaşlı İspanyol çift Laura ve Jordi’yle buluşup onlardan ikinci el Aquagen suda çekilen jeneratör aldık ve yolumuz batıya olmasına rağmen Ege’nin kralı ve öz ağabeyimizden yakın Panagiotis Avgidis’i görmek üzere doğuya, Milos adasına gittik. Milos’ta Panayot’la muhabbet, güzel yemekler, uzo - çipiro ve dondurma dolu muhteşem 3 gün geçirdik, yeni evlendiği eşi Maria’yla sohbetler ettik, ev sahibeleri lise müdiresi Angeliki’nin sepetlerle kendi yetiştirdiği sebze ve yumurtaları hediye etti, kocası mühendis Vasilis bize madeni gezdirdi. Nihayet 7 Eylül’de Panayot’un tüm itirazlarına, hatta biz demir alınca botuyla teknemize yapışıp bırakmadan ‘Gitmeyin, Ege dünyanın en güzel denizi!’ diye yanımızda sürüklenmesine rağmen yol verdik, bir yandan aglayarak bir yandan gülerek Milos’tan çıkıp Mora’nın güneyinden geçerek üçbuçuk günde Sicilya adası Catania limanına vasıl olduk. Catania limanı bizim Tophane rıhtımından halliceydi, ama orada limanda kalmayıp Belçikalı Filip ve eşi Jamaikalı Trente arkadaşlarımızın eski Land Rover’larıyla Etna eteklerindeki bağlarına gittik, bağ evlerinde şaraplarından içtik, eğlendik, dinlendik. Meteorolojiye gore batıdan sert bir hava geliyordu. Ertesi gün bize bilgi vermek için gelip teknemize hayran olan Sicilyalı yelkenci Gaetano ve telefonla danıştığımız amiralimiz Panayot’un önerileri üzerine güney rotası yerine kuzeyden, Messina Boğazı’ndan geçip Lipari Adası’na vardık. Hayal gibi bir ada olan Lipari’nin limanında dinlenip teknenin eksiklerini giderirken beklenen hava geldi, peşinden de tufan gibi yağmurlar yağdı, küçük köy çamur altında kaldı, bu adada düşündüğümüzden uzun kaldık ama doyamadık. Lipari’den çıktıktan iki gün sonra Sardunya’nın güneydoğu ucundaki Villasimius isimli küçük koyda mazot alıp bir geceliğine demirledik. Ertesi gün yine iki buçuk günlük bir seyirle meşhur İbiza’nın marinasına girdik. Burası biraz (!) pahalıydı, ama çok güzeldi, koştuk, yüzdük, tekneye küçük alışverişler yaptık. Beş gün geçirdikten ve İbiza eğlencelerinden payımızı aldıktan (!) sonra çok yakındaki, bize çok daha fazla hitap eden Formentera Adası’na geçtik, Avustralya yapımı ferrosement teknelerindeki yaşlı İngiliz çift Vic ve Josephine’le sohbet ederek, sabah serinliğinde koşarak, adanın tadını çıkartmaya çalıştık, ama yağmur burada da bizi yakaladı, bu adayı da seller götürdü.