Na Virgin Gorda ging de reis van Xpense en Lamawaje naar Anegada, ofwel het "verdronken eiland" omdat het zo laag ligt dat je het niet ziet tot je er vlak bij bent. Mede om die reden liggen er 300 wrakken voor de kust op het Horseshoe Reef. Na een heerlijke zeiltocht onder gennaker, kunnen we zelf net over de ondiepte heen die toegang verleent tot de lagune waarin je rustig kunt overnachten. Maar Xpense steekt bijna een meter dieper dan ons. Wij doen een paar keer ons best om de diepste route voor hen te verkennen, maar helaas. Ze komen er niet overheen en lopen zelfs een paar keer vast. Uit solidariteit gooien we allebei het anker uit buiten de lagune. De volgende dag gaan we met onze boot naar binnen en nemen een taxi naar Loblolly Beach waar we prachtig snorkelen tussen grote diepe koraalrif formaties met een wrak, grote roggen, barracuda's en honderden andere vissen. De taxi-chauffeur doet zijn best om zijn fooi wat op te krikken door ons de school, de brandweerkazerne en het gemeentehuis te laten zien. Niks om over naar huis te schrijven, maar ze zijn er daar overduidelijk erg trots op.

Van Anegada terug naar Virgin Gorda om vervolgens een dag later prachtig plat voor de wind de 25 mijl naar Jost van Dyke te zeilen. Onderweg worden we nog opgeroepen op de marifoon door de Pjotter die ons vanuit de verte heeft herkend. Met hen voeren we vorig jaar al in Portugal en nu zijn ze via de Kaap Verden, Gambia en Suriname ook hier aangekomen. It's a small world....

Het eilandje Jost van Dyke is genoemd naar een Nederlandse piraat die hier volgens de legende zijn schatten zou hebben begraven. Het is een van de kleinere eilanden in de Maagden eilanden en niet zo ontwikkeld en toeristisch als de grotere eilanden Tortola en Virgin Gorda. De enige bezoekers die niet 's middags weer met een of ander veerbootje naar een groot eiland gaan, zijn de zeilers die voor anker gaan in Great Harbour, Little Harbour en White Bay. De eerste nacht liggen we in Great Harbour waar we de verjaardag van Thomas van de Xpense vieren in een van de meest legendarische strandtenten van de Carieb: Foxy's. Gelegen op een wit zandstrand tussen palmbomen, met overal hangmatten voor de bezoekers en een geschilderd bord bij de ingang: "no shoes, no clothes, no problem". Hier val je uit de smaak als je schoenen aan hebt tijdens het avondeten. Aan lange tafels staan houten bankjes. Het plafond is geheel bedekt met T-shirts van zeilers die hier zijn geweest. Maar verwacht bij die informele sfeer geen fast food, het eten is uitzonderlijk goed. De meisjes amuseren zich na het eten aan het strand en trekken al snel de aandacht van een paar rondhangende locals. "Hello little blondy" zegt er een tegen Rikke. "Hello crazy browny" krijgt hij als antwoord. Hoogste tijd om de meisjes naar bed te brengen...

Die piraten hadden het hier vroeger nog zo slecht niet. Beetje lui rondhangen onder de palmbomen op een wit zandstrand, rum drinken, wachten tot er weer een Brits, Nederlands of Spaans schip kon worden overvallen. En met de opbrengst kon je dan weer een tijdje vooruit. Geen last van schuldgevoelens want die Britten, Nederlanders en Spanjaarden waren ook niet op een eerlijke manier aan de lading gekomen...