Gisteren werd onze kleinste matroos 5 jaar. Ik heb haar nog proberen uit te leggen dat de meeste grote mensen zouden kiezen voor de Bahama's als ze de keus zouden krijgen tussen Efteling, Toverland, Plopsaland of de Bahama's, maar Pip wou vandaag toch liever naar Plopsaland... Jammer, gaat niet lukken. Maken we binnenkort wel goed in Florida. We maken er toch een leuke dag van. Het begon al goed met de dolfijnen die we voor de kust van Cat Island hoog uit het water zagen springen. De boot was natuurlijk weer van binnen en buiten versierd met vlaggetjes, wimpels, slingers en ballonnen. Pippa's pop krijgt nieuwe kleren van Hello Kitty, en Rikke en Imme hebben een prachtige tekening gemaakt met walvissen en dolfijnen erop. Voor anker voor het hotel Hawk's Nest, gaan we met de bijboot aan de kant, vragen de weg naar het restaurant, volgen de aanwijzigingen, steken te voet een landingsbaan over, en worden vriendelijk ontvangen in de gezellige huiskamer van het hotel. Nog voor ik kon vragen of ze lunch serveerden, sprongen de meisjes al in het zwembad. De rest van de middag zaten we gezellig in de huiskamer, met internet, TV, lego, autootjes (vindt Pippa geweldig) en lunch met frietjes voor de meisjes.

Op de weg terug naar het bijbootje zagen we een groep sportvissers die trots hun vangst van 15 grote Mahi-Mahi's en een dikke Yellow Fin Tuna aan de muur van het havenkantoortje haddenen opgehangen. Aangezien de Yellow Fin Tuna inmiddels met uitsterven wordt bedreigd wegens overbevissing, geeft ons dat een beetje naar gevoel. "Vang alleen wat je zelf kunt eten" vind ik een goede stelregel, en aangezien er nog een halve tonijn in de diepvries ligt, gaat de hengel vandaag maar eens niet uit. Ik moet nog vaak denken aan mijn zeilmentor Sir Peter Blake (Google maar eens op Blakexpeditions). De laatste jaren voor hij werd vermoord in de Amazone zette hij zich aan boord van zijn Omega Seamaster in voor de bescherming van de oceanen.