Drie dagen na de lancering van Atlantis gaan we op excursie naar het Kennedy Space Center. De ooooooh's en aaaaaah's gaan de hele dag door. Bij aankomst op het terrein zien we meteen een Spaceshuttle staan. Weliswaar nep, maar van de echte afmetingen. We kijken binnen in de cockpit en de "kofferbak". Met een bus rijden we naar lanceerplatform 39A dat nog maar net is afgekoeld van de lancering. We zien een van de grootste gebouwen ter wereld (in volume) waar de Shuttles aan de rakketten worden gekoppeld, en de "crawler" waarmee de Shuttles van en naar het platform worden vervoerd (hij doet 5 uur over 3 kilometer, vandaar de naam). Vanuit de bus zien we krokodillen en adelaars die wonen in dit uitgestrekte "natuurgebied" (zo groot als de provincie Limburg). Door een dikke ruit kijken we naar mannetjes in witte pakken die onderdelen voorbereiden voor de volgende missie naar het International Space Station. Hoogtepunt zijn de films over de Apollo missies naar de maan. Wat een ongelofelijk ambitieuze en ingewikkelde missie was dat, zeker voor die tijd. De raket die de Apollo missies naar de maan bracht, Saturn V, bestond uit maar liefst 2 miljoen systemen, die allemaal vlekkeloos moesten functioneren. Een Saturn V ligt in een enorme hal, hij is bijna 3 x zo groot als de Shuttle. Verbazingwekkend is dat de 5 trappen door verschillende bedrijven zijn gebouwd (trap 1 door Boeing, trap 2 door McDonnel Douglas, etc.). Je zal maar een van de eerste astronauten zijn die geacht worden die samenwerking te testen...

Tot op de dag van vandaag zijn er geen andere mensen meer op de maan geweest. Een recent plan van President Bush om te zorgen dat er 50 jaar later (in 2020) weer mensen op de maan zouden landen, is net door President Obama weer stop gezet. Ook het Space Shuttle programma loopt ten einde en Obama heeft besloten dat dit soort ruimtevaart met bemanning nu wordt overgelaten aan de commerciele sector (i.p.v. Nasa). Nasa gaat zich richten op het voorbereiden van technieken om de rest van het universum te verkennen, met andere woorden, een bemande missie naar Mars...

Als de 20e eeuw, de eeuw was van de VS, zoals de geschiedenisboeken beweren, dan was de landing van mensen op de maan daarvan het onbetwiste hoogtepunt. En dan zullen in de verre toekomst mensen het hopelijk niet meer zozeer hebben over Hitler, Stalin en Mao, maar vooral over Neil Armstrong: One small step for man, one giant leap for mankind!