We zijn er nog niet, we hebben nog niet eens land in zicht, maar toch menen we af en toe al de geur van biefstuk met friet te bespeuren. Aan boord zijn we nu zo ongeveer door alle voorraden heen behalve een berg chocolade repen en enkele porties potnoodles die we met warm water aanlengen. Vandaag hebben we zelfs potnoodles gehad met nog warmer water. Hans had zakjes met water direct op het motorblok opgewarmd. Verder als een graad of 50 zijn we niet gekomen, maar toch. We hebben ook nog eieren over... Nee dat wordt knoei. Ik heb vandaag een Petit Grand Dessert gemaakt van klop klop butterscotch pudding, gedroogde mango, gedroogde rode vruchten, walnootkruimels en peertjes uit blik. Niks mis mee. Aber bitte mit Sahne.

Het Happy Hour werd een beetje melig. Romana op de Scooter van Rinus, Nao de Zee van de WW Band en Kuikentje Piep waren niet bepaald bevordelijk voor een serieus gesprek bij ondergaande zon. Rik hoorde het aan en keek bedenkelijk.

Vanavond spoot een walvis een eind naast de boot zijn waterfontijnen de lucht in. Jammergenoeg kwam hij niet dichterbij. Tegelijk zwommen er weer dolfijnen rond de boot, maar daar kijkt inmiddels niemand meer echt van op. We hebben ze tegenwoordig meerdere malen op bezoek per dag. Je gaat er mee om zoals thuis met mussen.

Voor het eerst tijdens onze wacht kwamen Michel en ik zonet een vrachtschip tegen op 2 mijl afstand. We hebben hem in de gaten gehouden tot hij niet meer in zicht was. We hebben immers niet voor niks al die nachten op uitkijk gestaan. Komt er eindelijk eens een schip, dan laten we hem ook niet aan onze aandacht ontsnappen.

Nog maar 135 mijl te gaan tot Flores. We hopen dinsdagavond voor het avondeten binnen te zijn, maar dan moeten we veel geluk hebben met de wind. De nacht van dinsdag op woensdag is goed haalbaar. Roel bedankt voor het opzoeken van het adres van het restaurant in Flores. Laat ze de koeien maar vast slachten.

All is well aboard the good ship Lamawaje!