De laatste Hollanders die gisteravond laat aan onze steiger aanlegden hadden nog niet door welke nationaliteit wij hebben, we halen immers trouw elke nacht onze vlag binnen (inmiddels zo ongeveer als enige). Vanmorgen kwam hun schipper aankloppen en begon in steenkolen-engels over een "green snake"... Pardon ? Ik liet maar snel weten dat we Nederlands spreken en toen bleek dat hij onze groene tuinslang wou lenen die op de steiger lag.... "Ja, geen probleem maar pas op want hij is giftig!" "Huh?"

Gisteravond zaten we in ons favoriete restaurantje toen we een smsje kregen van Oma Henny. Mijn Oom Frits was bediend nadat hij al enkele maanden hard achteruit ging. Vanmorgen kwam het bericht dat hij afgelopen nacht zijn welverdiende rust heeft gevonden. We hebben onze plannen aangepast. Vandaag en vannacht varen we de 95 mijl terug naar Angra do Heroismo op Terceira waar we de boot voor de winter achterlaten, daar iets sneller opruimen en inpakken en donderdagavond het vliegtuig terug naar Dusseldorf zodat we zaterdag bij de begrafenis kunnen zijn in Nijmegen.

Ik herinner me Oom Frits niet alleen als sober levende Jezuiet, die heel zijn leven in dienst stelde van zijn orde en van andere mensen, in kerk, onderwijs en zorg, maar ook als voorganger bij geboortes, communies, bruiloften en begrafenissen in de familie. Hij was oprichter, gangmaker en geniale regisseur van de toneelgroep SsTtoneD van het Stalislas College in Delft. Wij werden altijd uitgenodigd voor voorstellingen zoals Romeo en Julia, Tijl Uilespiegel, Midzomernachtsdroom, Peer Gynt. Onvergetelijk hoe goed hij met zijn leerlingen kon opschieten en hoe hij door hen letterlijk op handen gedragen werd.

Hij was fanatiek en fit bemanningslid van de Woeste Wobbe bij harde wind op het IJsselmeer en tekstschrijver van prachtige liedjes voor familie-gelegenheden, zoals het Ponte Fietsje. Bij de familie-reunie in Hengelhoef had hij niet zo'n zin om te gaan koffieleuten met broers en zussen. Hij ging liever met ons, zijn neefjes en nichtjes, naar de wildwaterbaan in het zwembad. En dan als eerste eraf, liefst achterstevoren!

Bij zijn 25 jarig- priesterfeest in Delft speelden zijn vrienden een eigen versie van zijn favoriete nummer van Vangelis. Gisterochtend, vlak nadat we te horen hadden gekregen dat hij was overleden, klonk op de kade van Ponta Delgada hetzelfde nummer uit een cafeetje: Conquest of Paradise... Oom Frits, bon voyage!