We hebben dit jaar voor de afwisseling een nachtrein naar Rome geboekt vanuit Keulen. Waarom gaan we niet 'gewoon' vliegen ? Omdat dat binnen Europa niet echt nodig is, zeker niet als je op vakantie gaat. En met de CO2 uitstoot van een retourvlucht binnen Europa maken we de milieuwinst van een jaar klimaatbewust wonen, leven en rijden weer grotendeels ongedaan. Vliegen is zo veel vervuilender dan treinen. En eigenlijk is het in de slaaptrein wel heel erg gezellig met zijn vijven in een slaapcoupe. De trein doet er vanuit Munchen ruim 13 uur over, maar de volgende ochtend krijg je een basic maar romantisch ontbijtje op bed. En dan sta je opeens fris in het centrum van Rome.

Lamawaje hebben we in mei al klaar gemaakt voor de zomer, dus na aankomst aan boord hoeven we alleen nog even snel boodschappen te doen en dan gaan de trossen los. De eerste etappe is nog geen 2 zeemijl, naar de jachthaven van Ostia waar vorige week de parasols nog door de lucht vlogen dankzij een lokale tornado. Nu is er iets anders aan de hand. De blusvliegtuigen en -helikopters vliegen 16 uur per dag elke 4 minuten op en neer tussen de zee en de bosbranden tussen Ostia en Rome. Het heeft hier al 2 maanden niet meer geregend. De burgemeester van Rome heeft alle mogelijke hulp ingeroepen om te voorkomen dat de brand ook de buitenwijken van Rome bereikt. Op dezelfde dag precies 1953 jaar geleden, op 19 Juli van het jaar 64AD zag Keizer Nero hoe een enorme brand Rome grotendeels verwoestte. Volgens de overlevering zou hij de brand zelf hebben laten aansteken en speelde hij op de lyra terwijl hij de brand gadesloeg vanaf de Esquiline heuvel. Maar volgens Nero was dat allemaal Fake News en waren de christenen verantwoordelijk.

´s Avonds eten we op straat bij ons favoriete restaurantje in Ostia. Heerlijke bruschetta, pasta en salade. Terwijl de blusvliegtuigen boven ons af en aan vliegen, komt de dorpstroubadour zijn best doen om wat bij te verdienen. Ik kan de vergelijking met het orkest op de Titanic maar niet uit mijn hoofd zetten.

De volgende ochtend varen we in een grote boog om de ´landingsbaan´ van de blusvliegtuigen en door de dikke stinkende rookwolken richting Palmarola, een onbewoond eiland vlak bij Ponza. Daar ankeren we in 10 meter diep kraakhelder water achter hoge rotsen en snorkelen we naar de grotten waar we een meter of 20 in naar binnen kunnen zwemmen. Binnen in maken de golven onheilspellende geluiden, alsof de rotsen leven. Maar de lol gaat er snel van af als Imme ruzie krijgt met een kwal van een kwal. Brandvlekken eerst op haar schouder, dan haar been en tenslotte haar vingers. Pippa krijgt de tweede lading en verstijft kort van de pijn. Imme en Pippa willen alleen nog maar terug naar de boot en flipperen sneller dan ooit op weg naar de
liefdevolle verzorging van Michelle.

Gelukkig kunnen we de dag afsluiten in het beste restaurant ter wereld ;-)

All is well aboard the good ship Lamawaje!