Welkom in Italie 😜. Waar niks lijkt te lopen volgens planning, maar het uiteindelijk na veel handgebaren en discussie, toch goed komt.

De planning WAS, al weken, dat de boot al in het water zou liggen als we hier in Ancona aankwamen, en we twee dagen later zouden gaan proefvaren, samen met de zeilmaker. Maar toen we belden om te zeggen dat we er bijna waren, kregen we bericht dat de boot nog niet in het water lag en de zeilmaker op de afgesproken dag opeens ergens een belangrijke wedstrijd moest zeilen...

Dus maar weer een B&B geboekt in het prachtige Ostra. De volgende dag bleek ook de nieuwe milieu-vriendelijke antifouling nog niet overal aangebracht... Dat is het moment dat je weinig andere keuze hebt dan zo je snel mogelijk te transformeren tot nep-italiaan. Vriendelijk blijven, veel lawaai maken en met de armen zwaaien. En, hocus-pocus, dankzij de toch welwillende en superflexibele Italianen ligt de boot inmiddels twee dagen later dan gepland, na een succesvolle proefvaart lekker te dobberen in de haven, mét nieuwe antifouling. Als het niet gaat zoals het moet...

Sindsdien zijn Pip en ik al twee dagen tevergeefs bezig om een key te krijgen voor water en stroom op de steiger. We worden van het kastje naar de muur gestuurd en weer terug. Kantoor gesloten, havenmeester niet aanwezig, papieren kwijt enz enz. In een grote berg papieren zoeken en niet vinden wat ze nodig hebben. En dat alles met een vriendelijke lach en duizend verontschuldigingen.

Dan maar weer net zo doen als de Italianen, kopje 'Capucho' op een terrasje met schaduw, wind en de Italiaanse versie van Hazes op de achtergrond. Wat een heerlijk land.