Imme, Pippa en Michelle waren er niet echt op voorbereid toen de stuurman tijdens het ontbijt midden op zee overboord sprong en “man overboord!” riep. Dat soort dingen oefenen doe je beter niet met veel voorbereiding en uitleg vooraf. Als het in het echt gebeurt zijn de omstandigheden ook niet ideaal. Met een beetje pech is het ook nog donker en staat er een flinke wind.

“Papaaaaa!” hoorde ik de meisjes nog verontwaardigd roepen. “Niet nu!”. Het duurde effe, maar uiteindelijk gingen de dames keurig door de geoefende drills: Man Overboord! roepen, boot stilleggen, MOB knopje indrukken, reddingsboei en joon overboord, 1 persoon die de drenkeling in het oog houdt, rustig draaien, drenkeling tegen de wind in benaderen, schroef uit, lijn uitgooien, drenkeling aan boord helpen.

Alleen de snelheid van de eerste 4 acties moet nog omhoog. Ik had nu geen schijn van kans om bij de reddingsboei te komen, die ging pas na een meter of 100 te water. Dus dat moet nog beter, maar verder heb ik er wel vertrouwen in dat ze me weer levend opvissen, als ze tenminste niet té verontwaardigd zijn volgende keer ;-).