Nu we nog maar met zijn vieren zijn maken we plannen voor de 2e helft van de vakantie. Maar eerst moeten we wachten tot de wind gaat liggen want de tweede hittegolf van deze zomer komt ten einde met flink wat regen en storm. Iets zuidelijker van ons worden weer tornado's waargenomen. De 'locals' bevestigen dat het weer in de Adriatische Zee de laatste paar jaar flink van slag is.

Een dag later is het alweer rustig en we vertrekken naar de Kornati eilanden, een groot beschermd natuurgebied. De eilandengroep bestaat uit bijna honderd grote en kleine eilanden met een maanachtig landschap in helderblauw water. Er staat prima wind om te zeilen dus de meisjes lichten het anker en hijsen de zeilen. Vader kan hier wel aan wennen :-).

Na een prachtig zeiltochtje door het maanlandschap ankeren we in een baaitje bij restaurant Robinson. Ik bel effe om te reserveren. In gebrekkig engels krijg ik de bevestiging en na een middagje zwemmen en dutten gaan we met ons bijbootje naar de kant. Op weg naar het restaurantje loop ik langs de open keuken waar de kok vis staat te grillen. Ik vraag of ik hem aan de telefoon heb gehad. 'Nee dat zal mijn vrouw zijn geweest' zegt hij. 'Nee ik had een man aan de telefoon'. De kok lacht als zijn vrouw ons verwelkomt met een schorre zware stem.... Oeps...

Kornati is mooi, maar omdat het beschermd gebied is moet je eerst 200 Euro betalen om er met een boot en 4 personen 3 dagen in te mogen. Niks mis mee, maar je mag maar op een beperkt aantal plekken overnachten. En die baaitjes liggen vol met boeitjes met 'reserved' erop. Er is meestal te weinig plek om te ankeren. Dus je kunt kiezen tussen een 'restaurant-boeitje' maar dan moet je daar wel gaan eten, of een 'vrij boeitje', maar Voor Niets Gaat De Zon Op, dus binnen de kortste keren komt iemand je 'welkom' heten en effe afrekenen voor het gebruik van zijn boeitje. Dat begint bij 50 Euro en behalve een boeitje heb je dan helemaal niks... Zeg maar alsof je zou moeten betalen om bij iemand voor op de stoep naar de Grote Optocht te kijken terwijl je ook de Société de Joep al sponsort.

Wij houden vast aan ons ritme 'um en um', dus een avond uit eten en een avond eten aan boord. Dus na twee dagen zijn we wel weer klaar met de Kornati eilanden.

Omdat ons Plitvice avontuur vorige week niet kon doorgaan hadden we al eens met een schuin oog naar dat andere natuurpark gekeken 'Krka'. Volgens Pippa komt die naam van het geluid van de vele krekels. Volgens Muis is dat alleen als je erop gaat staan... Nu bleek dat we zomaar met de boot landinwaarts kunnen op de rivier de Krka tot we vlak bij het park zijn met zijn prachtige watervallen. Nog effe zoals gebruikelijk vóór het ontbijt 30 rondjes om de boot zwemmen en dan zoekt Lamawaje voor het eerst sinds de Chesapeake Bay bij Washington (2010) het zoete water weer op. De temperatuur aan boord liep flink op naarmate we verder het land invoeren. En de wind maakte het alleen maar warmer. Maar de watervallen de volgende dag waren echt verpletterend mooi. Spetterend gewoon.

We zwemmen samen met nog een paar honderd toeristen onder de waterval en dan varen we weer terug langs Skradin en Sibenic naar de eilanden, naar de zee, naar het zoute water, naar waar de wind tenminste een beetje afkoelt in plaats van die föhn op je kop.

O ja: All is well on the good ship Lamawaje!