In de maanden voorafgaand aan onze vakantie naar Kroatie was het nog wel spannend of we zouden kunnen gaan. Niet dat Kroatie zelf veel corona risico leek te herbergen, het was vooral de vraag of wij als Nederlanders daar zouden worden toegelaten. Immers het aantal besmettingen lag in de eerste helft van het jaar in Nederland 10x zo hoog en het aantal sterfgevallen zelfs 50x zo hoog (bij een 4x zo grote bevolking). Nederland stond (en staat nog steeds) in de top 10% landen wereldwijd met het hoogste aantal sterfgevallen per miljoen inwoners (Belgie staat bovenaan).

Maar gelukkig was de situatie in de loop van Juni weer zo ver genormaliseerd dat de grenzen open gingen. Vanwege het klimaat gaan we toch al altijd met de auto, dus geen onnodige risico's met vliegvelden en vliegtuigen.

Sinds we hier zijn worden we op terrasjes en in winkels consequent bediend door personeel met mondkapjes en zelf mogen we de winkels ook niet meer in zonder. Om een vinger aan de pols te houden kijken we elke dag even naar het aantal besmettingen binnen Kroatie, op de website koronavirus.hr waar de data keurig voor elk van de 21 regio's worden gespecificeerd. Waar wij zeilen is niks aan de hand, net als op de Waddeneilanden en in Friesland. In Split lijkt de situatie qua aantallen een beetje op die van een gemiddelde stad in Nederland, dus daar waren we net als thuis extra voorzichtig.

En toen opeens werden we overspoeld met berichten uit Nederland dat héél Kroatie door het ministerie van buitenlandse zaken op Code Oranje was gezet. Huh? In Spanje en Portugal hadden ze toch al gekozen voor de veel betere methode om alleen de betreffende stad of regio op oranje te zetten? Waarom dan nu opeens heel Kroatië? Wat blijkt? Er gaat iets fout in de informatievoorziening, aldus het RIVM.

https://nos.nl/l/2341501

Door lokale 'brandhaarden' in de grote steden en aan de grens met Servie was de toename voor heel Kroatie groter dan 20 nieuwe gevallen per miljoen inwoners, en dan ga je op oranje. En om één of andere vage reden komen de gegevens per regio van Kroatie (koronavirus.hr) niet binnen bij het ECDC (European Centre Disease Prevention and Control) en daardoor ook niet bij het RIVM. Maar wel op de Lamawaje :-).

Als je net als bij Spanje of Portugal per regio zou kijken dan moesten er 1 of 2 op rood (Zagreb en de grensregio met Servie) en de rest zou gewoon geel blijven. Dus die duizenden toeristen die nu halsoverkop zijn vertrokken uit Istrië hebben voor niks hun vakantie afgebroken.

Geen code oranje dus voor de Lamawaje.

Hoewel.... Er is ook nog die andere Code Oranje, die van het KNMI. Nu bemoeit het KNMI zich niet met het weer van Kroatie. Maar toen ik gistermiddag op de satellietbeelden keek zag ik boven Italie een vaag bekend patroon. Onweersbuien op weg naar Kroatie. Vorig jaar bouwden die zich boven de toen zéér warme Adriatische Zee op tot iets waar de meisjes nu nog nachtmerries van krijgen...

https://www.sailblogs.com/member/lamawaje/467027

Vorig jaar had ik me voorgenomen om een volgende keer te zorgen dat ik achter mijn eigen anker zou liggen in plaats van achter een 'mooring buoy' aan een betonblok van onbekende sterkte... Maar tegen de tijd dat we de ideale baai gevonden hadden om een potentiele storm uit te zitten, lag ook die bomvol met boeitjes. Andere baaitjes waren veel te diep om te ankeren, of lagen onvoldoende beschut voor de wind, die in geval van onweer uit bijna alle hoeken zal komen.

Toch maar een boeitje dan, meteen duiken (brr, fris dit jaar...) en controleren en anders alsnog op zoek naar wat anders. Maar deze zag er wel heel stevig uit. Het onweer zou nog wel een halve dag onderweg zijn zo te zien, dus tijd zat om de boot stormklaar te maken, wat te zwemmen (brr, fris dus) en een vroeg hapje eten in een strandtentje. Bij het voorgerecht verschenen de eerste donkere wolken. Bij het hoofdgerecht waren de windvlagen al zo hard dat ik de groente in mijn pasta niet meer kon onderscheiden van de blaadjes uit de bomen. Nog vóór het nagerecht zaten we alweer in ons bijbootje om Lamawaje goed de avond in te loodsen. Aan boord waren we getuige van een paar flinke windstoten, maar niks spectaculairs (dankzij de koude Adriatische Zee) en een afkoelend regenbuitje, gevolgd door een sensationele zonsondergang die de avond in prachtig felle kleuren zette.
Code Oranje, vals alarm.

All is well aboard the good ship Lamawaje!