Na een heerlijk weekje sleutelen met Michel Peulen aan Lamawaje begin Mei, gaat over twee weken de familie Geelen met de nachttrein van Wenen naar Biograd en dan aan boord voor een mooie reis van Zadar in Kroatie, via Split, Vis, Dubrovnic en Montenegro naar Albanie en de Ionische eilanden van Griekenland. Het originele plan voor deze zomer was heel anders, via Sicilie, Sardinie, Balearen, Spanje en Gibraltar naar Marokko. Maar als je lang tevoren grote plannen maakt, moet je soms je plannen aanpassen als de omstandigheden wijzigen. In dit geval wijzigden zich meerdere omstandigheden. Pippa moet in september toch gewoon weer naar school om haar Atheneum diploma te halen. En orka's bij Gibraltar, Spanje en Portugal hebben het de laatste tijd gemunt op roerbladen precies zoals die van ons. Zo te zien aan de video's is het niet kwaad bedoeld (anders hadden ze veel meer schade aangericht) maar niemand is er nog in geslaagd om aan de orka's duidelijk te maken dat zeilen met een afgebroken roer niet gaat, en dat zeilboten kunnen zinken als je te hard aait. Dus blijft Lamawaje voorlopig in de Middellandse Zee en gaat het Atlantische avontuur naar Madeira in 2024 niet door.

En aangezien we dan vroeg of laat ook wel weer bij Barcelona in de buurt komen, hier een citaat van een van de beroemdste burgers van die stad: "elk nadeel heb zijn voordeel!' Wij zouden namelijk met ons vorige reisplan zowel Griekenland als Turkije (letterlijk) links laten liggen, en nu hebben we daar opeens ruim de tijd voor in de zomers van 2023 en 2024. Stuurlui, zowel aan de wal als op andere zeilboten hadden ons al voor gek verklaard dat we de hele Middellandse Zee hadden verkend en niet naar Griekenland en Turkije zouden gaan. En Mich en ik hadden daar ook wel moeite mee want wij zeilden al 2 keer eerder in Griekenland met huurboten, o.a. tijdens onze eerste vakantie samen in 1992 toen wij als 'kapitein van buiten' en 'kapitein van binnen' werden ingehuurd door een Sittardse familie die een boot had gehuurd maar geen zin had zo'n Griekse Adonis als schipper in te huren (die Adonis zat uiteindelijk wel als schipper op de boot van hun vrienden waar we samen mee de Sporaden eilanden verkenden). En we hadden in 2008 ook al eens samen met vrienden een week in een resort in Turkije gelegen, en toen tegen elkaar gezegd, "hier moeten we nog eens met de boot naartoe". Dus....

En toen de meisjes de foto's zagen was het gemis van Madeira snel vergeten. Bijkomend voordeel: we gaan in dit nieuwe plan geen vele duizenden mijlen zeilen maar vele honderden en daardoor hebben we meer tijd om te ankeren, zwemmen, snorkelen, duiken, suppen, rondbanjeren, eten. En ijsjes :-)

Na 4 weken gaan Mich en Pippa weer terug naar huis zodat Pip op tijd met haar Atheneum 6 opleiding aan het Vavo (volwassenen onderwijs) in Maastricht kan starten, in een laatste, hopelijk verwoede, poging om de papieren te verzamelen om bouwkunde in Delft te kunnen gaan studeren. Het vrolijk en zorgeloos genieten van het uitzicht op het randje van de eindexamen afgrond zal ze nu hopelijk wel hebben afgeleerd. Vrolijk hard studeren is ook een kunst.

Ik ga in September met Rikke en Imme nog een kleine maand verder, richting Athene en de Peloponnese waar het dan hopelijk wat minder heet wordt. Die twee hebben hun Bachelor diplomas met vlag en wimpel gehaald en gaan tussen onze lange zeilvakanties van 2023 en 2024 door werken en reizen voor ze eind 2024 aan hun Master studie beginnen. De boot laten we achter in Griekenland waarna we met de veerboot naar Venetië varen (33 uur) en dan met de nachttrein (20 uur) terug naar huis. Principes kosten geld (en vooral tijd).