Vroeger, toen ik nog wat principiëler was, vond ik dat je je boot geen boot moest noemen, maar een schip. Uiteindelijk hebben we het nu alleen nog maar over onze boot.
Tot recent een bevriende marine admiraal ons in een mail fijntjes wees op het verschil:
"Je hebt schepen en boten. Boten zijn boten als ze op een schip passen. Schepen zijn schepen als ze boten aan boord kunnen nemen. Formeel hebben jullie dus, ivm met jullie bijboot, een zeilschip. De vrachtboot van Monique is dus een koopvaardijschip. Natuurlijk heb je uitzonderingen. Zoals een onderzeeboot (en niet duikboot). Maar die bevestigen de regel. Enfin, voor de echte nutteloze informatie kunnen jullie dus altijd bij mij terecht."
Duidelijk. Maar hoe zit het dan met die jachten die verscheept worden op een koopvaardijschip door de Rode Zee, vanwege de piraterij en die niet om Kaap de Goede Hoop willen varen? Zijn dat dan opeens weer boten?

Afijn, onze boot - ons schip - vaart nog steeds als een raket. Alleen de trimarans gaan sneller. Elke andere multihull van dezelfde lengte varen we er uit; alleen monohulls van 55 voet of langer gaan soms sneller. Denken we, want bij de grotere oversteken van vele honderden mijlen zien we helemaal niemand, dus ook geen andere zeilers.
Waar we op de Noordzee een oversteek van IJmuiden naar Lowestoft (100 mijl) een hele trip vonden, denken we nu in veelvouden daarvan.
New Caledonia - Sydney: 1000 mijl. Beter misschien omdat in één keer te doen, dan via Brisbane? Scheelt minstens een dag...
Afstand en tijd verschillen, maar ook de complexiteit is anders, het is hier veel gemakkelijker - famous last words? Zeilen op de Noordzee is aanzienlijk ingewikkelder en riskanter dan hier op de oceaan. Ik heb veel met Jacques de Milliano op zijn Standfasts mee mogen varen naar Oost Engeland/ East Anglia, naar West Mersea bijvoorbeeld om oesters te eten, of naar Wells next the Sea. Wow, dat was pas zeilen en dat waren pas ondieptes - wel zand en geen keihard en scherp koraal, dat dan weer wel...
Het zeilen gaat dus goed, de laatste oversteken vaak weer downwind. Met te harde wind (>15 kn) durf ik niet goed meer met de Parasailor te varen. Als het allemaal downwind blijft, met schijnbare wind van de helft, is het allemaal fantastich, maar wat als er iets mis gaat. Met een complete wedstrijdcrew zou die er op blijven staan, maar met ons tweetjes, hm.
Downwind varen we bij harde wind vaak alleen met de genua op, met minder wind met de genakker. Soms met beide als melkmeisje, zonder grootzeil. Met ook grootzeil op en kruisen downwind tot 150 graden op geleide van de VMG levert me tot nu toe niet veel winst op en wel meer gedoe. Bijscholing nodig?
Verder veel reachen trouwens. Dan met optimale snelheid dus, helft van de windsnelheid of meer, dus 8 - 9 knopen bij 15 knopen ware wind. De ideale koers, beter dan die domme downwind, maar ja, wie voor de 'Milk Run' kiest moet niet mopperen...

Mopperen over de boot doen we wel - elke dag.
Aussie zeilvrienden zeiden: "With so many years of shit happening, we have trained ourselves to just get off the boat and enjoy! Hard to do at times, but you always feel better for doing it."
Wij proberen dat ook, maar dat valt niet mee.

De Fischer Panda generator wilde nog steeds niet starten met de nieuwe "2 x IGBT (interrupteur électronique à grande vitesse) en 1 x carte électronique". In Raiatea gaven ze het na zeven weken op en wensten me veel sterkte verder westwaarts. Fischer Panda zelf reageert niet op mijn mails aan info@, warranty@, hotline@fischerpanda.de. Om gek van te worden. Nul respons. Come on Fischer Panda!
Waar ik ook kwam, elke mechanic schudde het hoofd bij het horen van Fischer Panda. Te compacte generators met te hoge toeren. FP is een wereldbedrijf, waarom kunnen ze mij niet helpen?
Hm.

De Volvo Penta's doen het nu eindelijk goed. De nieuwste MDIs zijn nog steeds niet dood na 150 uur aan bak- en stuurboord. Heel blij mee. Blij met iets wat het vanaf dag een had moeten doen...
Geen compensatie van Volvo, die van de Volvo Ocean Race...
Hm.

Ben nu dagelijks aan het sat-mailen met een toegewijde Fransman, die me allerlei vragen stelt, zoals gisteren over de 'iControl board' van mijn FP. Maar WTF is een iControl board? - ik leer elke dag:

"Could you have a look at it by removing the cover ? Without losing too many washers ? You need a very small Philips screwdriver.
There are 3 white connectors on top, a big 18 poles one on the right, a small 6 poles in the middle and another 6 poles on the left which is the only one to be empty.
Below the 18 poles on the right are 2 wires, one red one black. The red is the 12v supply and the black is the preheat.
Below on the left are 6 wires, 3 coming from the winding and 3 goings to this damned green plug on the inverter. These 6 cables are connected on 4 bolts.
3 are in line and the 4th is below the left one.
On the 3 in line are connected the cables coming from the winding. They have no number on them. On the more left of those 3 in line is only one cable connected.
On the other 2 are 2 cables connected :
On the middle one is another one of the winding and n°2 of the inverter
On the right one is the last one of the winding and n°3 of the inverter
On the 4th is connected n°1 of the inverter.
Can you please check ?"

Heb ik gedaan met mijn very small Philips screwdriver, en geen washers kwijtgeraakt, leerzaam, en alles in orde. Maar de genset start niet. What's next?

Monique schreef al over de plotse generale electronica uitval - geen onweer. Uiteindelijk resteerde alleen een kapotte speed/depth transducer, volgens Raymarine Australia, na vele emails. Misschien nieuwe te bestellen in Fiji? Moet uit NZ komen.
Zonder dieptemeter is het extra griezelig varen hier, hoewel 'eyeball navigation' het beste is. Zou graag 'forward looking sonar' hebben...
Inmiddels ook een huisaccu dood, éen van de vier house batteries. Veel laden met de motor dus - want geen generator. Spijt dat ik toch geen windgenerator heb. Laatste maanden veel wind, weinig zon. Anderzijds horen we van veel problemen daarmee. Zuid Afrikaanse 'Lalamanzi' verloor recent zelfs hun hele windvane, afgebroken op dekniveau, in zee gevallen, kabels gebroken, niets meer te zien, alles weg. Hm.
Ankerlier remote control gerepareerd - bleek corrosie van een contact.
Tricolour light, kaartentafelverlichting en router zijn dood. Corrosie? Zoeken maar weer.

In de heel- en geneeskunde was afwachten altijd het beste. 'Watchful waiting'. 'Primum nil nocere'. Maar hier echter geneest niets van zich zelf...

Tenslotte komisch verhaal naast ons:
Acht Amerikaanse hillbillies uit Colorado charterden een cat. Eén motor deed het niet. Boot aan een mooring gelegd en vervolgens binnen gaan borrelen. Vergeten hun enige motor in vrijloop te zetten. Ze hadden VHF niet aan staan. Mooring eigenaar moest ze uiteindelijk uit zijn bootje met megafoon oproepen "Do you realize how much tension you put on my ball?" Boot draaide rondjes rond de mooring...
Lachen hier dus ook...

Het kan altijd slechter, haha.