Nawet kiedy wychodzimy w teren, nasze obozowisko nie pustoszeje �- kreci sie po nim wiele zwierzat, i tych domowych, i tych dzikich. Stara oborke za polem namiotowym upodobaly sobie dudki, ktore kreca sie tam o poranku, z kolei po poludniu nad rzeke zlatuja sie wieszczki, krzyczac przy tym niemilosiernie.

W ciagu dnia miedzy namiotami pasa sie cztery male jaki, oczyszczajac teren z trawy lepiej niz niejedna kosiarka. Czasami gospodarze zapominaja zamknac na noc brame prowadzaca na pastwisko i w nocy odwiedza nas duzy jak. Wtedy do snu kolysze nas miarowe gryzienie i zadowolone posapywanie jedzacego zwierzecia.

Oprocz tego jest jeszcze osiol �- w ciagu dnia milczaco kreci sie po obejœciu, za to w nocy potrafi zaryczeæ. Najwyrazniej jego ryki zachecaja inne osly we wsi i w spokojna zwykle noc wdziera sie kakofonia oslich dzwiekow.

Przy posilkach towarzysza nam ostatnio dwa psy, prawdziwi milosnicy oleju ze szprotek i baranich kosci. Oba pokochaly nas miloscia szczera, acz nie bezinteresowna.